wróć Grupa Modlitwy Terezjańskiej
9 lutego, 2023
Modlitwa myślna nie jest niczym innym moim zdaniem, jak nawiązywaniem przyjaźni, podejmując wielokrotnie nawiązywanie jej sam na sam z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje (św. Teresa od Jezusa, „Księga mojego życia”, 8,5)
Jak podpowiada nam św. Teresa, droga praktykowania modlitwy myślnej, modlitwy wewnętrznej jest niesamowicie piękną ścieżką odkrywania skierowanego na nas spojrzenia Chrystusa. Jest to spojrzenie naszego Pana i Mistrza, ale również spojrzenie najwierniejszego Przyjaciela, który chce nam ciągle na nowo pokazywać, jak bardzo nas kocha. Jest to także proces schodzenia w głąb samego siebie, swojej własnej duszy, jako miejsca zamieszkania Trójjedynego Boga. Ta ścieżka jest jednak wymagająca i trzeba wykazać się na niej determinacją wobec zniechęcenia, rozproszeń czy momentów duchowej posuchy. Szczególną pomocą jest spotykanie się z innymi osobami, które podążają tą samą drogą modlitwy wewnętrznej. W tym celu przy naszym klasztorze w Warszawie (przy ul. Racławickiej) od paru już lat funkcjonuje Grupa Modlitwy Terezjańskiej, której działaniem chcielibyśmy się pokrótce podzielić.
Jej uczestnicy spotykają się w naszej kaplicy raz w tygodniu, w środę, po wieczornej Mszy św., na wspólnie przeżywaną modlitwę wewnętrzną. Jest ona częściowo prowadzona przez opiekuna Grupy. Jako tematu medytacji z reguły używamy Ewangelii z danego dnia. Zachęty prowadzącego i lektura słowa Bożego są przeplatane z momentami milczenia, natomiast centralna część modlitwy (rozmowa sam na sam z Jezusem) odbywa się już całkowicie w milczeniu. W strukturze samej modlitwy staramy się nawiązywać do obecnego w tradycji karmelitańskiej schematu modlitwy wewnętrznej (który został opisany np. przez o. Gabriela od św. Marii Magdaleny OCD), na który składają się: stanięcie w obecności Bożej (wobec spojrzenia Jezusa), uznanie własnej słabości, przyzwania działania Ducha Świętego, wsłuchanie się w słowo Boże i medytowanie nad nim oraz tzw. „miłosna rozmowa” z Bogiem, która stanowi centrum i zasadniczy punkt modlitwy i w czasie której poprzez akty wiary, nadziei i miłości staramy się wyrazić i rozwinąć relację z naszym Panem i Przyjacielem. Całość kończymy powierzeniem siebie oraz owoców naszej modlitwy opiece Matki Bożej. Choć w modlitwie wewnętrznej zasadniczą rolę odgrywa milczenie, to jednak wspólne stanięcie „ramię w ramię” z braćmi i siostrami, którzy również pragną na tej drodze pogłębiać swoją przyjaźń z Chrystusem, pomaga znaleźć siłę i motywację, by każdego dnia walczyć o wierność tej formie modlitwy.
Raz w miesiącu (z reguły w trzecią sobotę miesiąca) spotykamy się także na dniu skupienia. Wówczas oprócz wspólnej Eucharystii oraz modlitwy wewnętrznej modlimy się wspólnie Liturgią Godzin oraz spotykamy się na konferencji głoszonej przez opiekuna Grupy, połączonej z możliwością zadawania pytań oraz podzielenia się własnym doświadczeniem (w tym roku pochylamy się nad tym, co Pismo św. mówi nam o modlitwie). Całość zakończona jest „agapą”, możliwością prostego spotkania przy herbacie, w czasie którego możemy się lepiej poznać i zaprzyjaźnić nie tylko z naszym Panem, ale także między sobą.
Doświadczenie spotkań Grupy Modlitwy Terezjańskiej pokazuje nam, że jest to cenna pomoc w wytrwaniu oraz rozwoju na ścieżce modlitwy wewnętrznej. Osoby zainteresowane tą karmelitańską formą modlitwy z Warszawy i okolic zapraszamy serdecznie na spotkania do naszej kaplicy przy ul. Racławickiej bądź w klasztorze na Solcu (gdzie również istnieje Grupa Modlitwy). Zaproszenie przez Chrystusa do bliskiej przyjaźni z Nim poprzez modlitwę kontemplacyjną jest przecież zbyt cenne, by nie szukać sposobów jej umocnienia i pogłębienia…
